Pandemie – wat hebben we geleerd terugkijkend vanuit 2050

Blog door Fritjof Capra and Hazel Henderson.

Stel je voor, het is 2050 en we kijken terug naar het ontstaan en de evolutie van de coronavirus pandemie van de laatste dertig jaar. Extrapolerend vanuit de recente gebeurtenissen, bieden we het volgende scenario voor eer dergelijke blik vanuit de toekomst.

Lees het artikel, geschreven in de Engelse taal (longread).

“As we move into the second half of our twenty-first century, we can finally make sense of the origin and impact of the coronavirus that struck the world in 2020 from an evolutionary systemic perspective. Today, in 2050, looking back on the past 40 turbulent years on our home planet, it seems obvious that the Earth had taken charge of teaching our human family. Our planet taught us the primacy of understanding of our situation in terms of whole systems, identified by some far-sighted thinkers as far back as the mid-nineteenth century.  This widening human awareness revealed how the planet actually functions, its living biosphere systemically powered by the daily flow of photons from our mother star, the Sun.

Eventually, this expanded awareness overcame the cognitive limitations and incorrect assumptions and ideologies that had created the crises of the twentieth century. False theories of human development and progress, measured myopically by prices and money-based metrics, such as GDP,  culminated in rising social and environmental losses:  pollution of air, water and land; destruction of biological diversity; loss of ecosystem services, all  exacerbated by global heating, rising sea levels, and massive climate disruptions.

These myopic policies had also driven social breakdowns, inequality, poverty, mental and physical illness, addiction, loss of trust in institutions — including media, academia, and science itself — as well as loss of community solidarity.  They had also led to the pandemics of the 21st century, SARS, MERS, AIDS, influenza, and the various coronaviruses that emerged back in 2020.                                                        

During the last decades of the 20th century, humanity had exceeded the Earth’s carrying capacity. The human family had grown to 7.6 billion by 2020 and had continued its obsession with economic, corporate, and technological growth that had caused the rising existential crises threating humanity’s very survival.  By driving this excessive growth with fossil fuels, humans had heated the atmosphere to such an extent that the United Nations (UN) climate science consortium, IPCC, noted in its 2020 update that humanity had only ten years left to turn this crisis situation around.

As far back as 2000, all the means were already at hand: we had the know-how, and had designed efficient renewable technologies and circular economic systems, based on nature’s ecological principles.  By 2000, patriarchal societies were losing   control over their female populations, due to the forces of urbanization and education.   Women themselves had begun to take control of their bodies, and fertility rates began to tumble even before the turn of the twenty-first century.  Widespread revolts against the top-down narrow economic model of globalization and its male-dominated elites led to disruptions of the unsustainable paths of development driven by fossil fuels, nuclear power, militarism, profit, greed, and egocentric leadership.

Military budgets which had starved health and education needs for human development, gradually shifted from tanks and battleships to less expensive, less violent information warfare.  By the early 21st century, international competition for power focused more on social propaganda, persuasion technologies, infiltration and control of the global internet.

In 2020, the coronavirus pandemic‘s priorities in medical facilities competed with victims in emergency rooms, whether those wounded by gun violence or patients with other life threatening conditions. In 2019, the nationwide US movement of schoolchildren had joined with the medical profession in challenging gun violence as a public health crisis. Strict gun laws gradually followed, along with rejection of gun manufacturers in pension funds’ assets crippling the gun lobby and, in many countries, guns were purchased back by governments from gun owners and destroyed, as Australia had done in the 20th century. This greatly reduced global arms sales, together with international laws requiring expensive annual licenses and insurance, while global taxation reduced the wasteful arms races of previous centuries.  Conflicts between nations are now largely governed by international treaties and transparency.  Now in 2050, conflicts rarely involve military means, shifting to internet propaganda, spying and cyber warfare.

By 2020, these revolts exhibited all the fault lines in human societies: from racism and ignorance, conspiracy theories, xenophobia and scapegoating of “the other“ to various cognitive biases — technological determinism, theory-induced  blindness, and the fatal, widespread  misunderstanding that confused money with actual wealth.  Money, as we all know today, was a useful invention: all currencies are simply social protocols (physical or virtual tokens of trust), operating on social platforms with network effects, their prices fluctuating to  the extent that their various  users trust and use them.   Yet, countries and elites all over the world became enthralled with money and with gambling in the “global financial casino,” further encouraging the seven deadly sins over traditional values of cooperation, sharing, mutual aid, and the Golden Rule.

Scientists and environmental activists had warned of the dire consequences of these unsustainable societies and retrogressive value systems for decades, but until the 2020 pandemic corporate and political leaders, and other elites, stubbornly resisted these warnings. Previously unable to break their intoxication with financial profits and political power, their own citizens forced the re-focus on the well-being and survival of humanity and the community of life.  Incumbent fossilized industries fought to retain their tax breaks and subsidies in all countries as gas and oil prices collapsed. But they were less able to buy political favors and support of their privileges.  It took the global reactions of millions of young people, “grassroots globalists,“ and indigenous peoples, who  understood the systemic processes of our planet Gaia — a self-organizing, self-regulating  biosphere which for billions of years had managed all planetary evolution without interference from cognitively-challenged humans.

In the first years of our twenty-first century, Gaia responded in an unexpected way, as it had so often during the long history of evolution. Humans’ clear-cutting large areas of tropical rainforests and massive intrusions into other ecosystems around the world had fragmented these self-regulating ecosystems and fractured the web of life. One of the many consequences of these destructive actions was that some viruses, which had lived in symbiosis with certain animal species, jumped from those species to others and to humans, where they were highly toxic or deadly. People in many countries and regions, marginalized by the narrow profit-oriented economic globalization, assuaged their hunger by seeking “bush meat“ in these newly exposed wild areas , killing monkeys, civets, pangolins, rodents, and bats as additional protein sources . These wild species, carrying a variety of viruses, were also sold live in “wet markets,” further exposing ever more urban populations to these new viruses.

Back in the 1960s, for example, an obscure virus jumped from a rare species of monkeys killed as “bush meat” and eaten by humans in West Africa. From there it spread to the United States where it was identified as the HIV virus and caused the AIDS epidemic.  Over four decades, it caused the deaths of an estimated 39 million people worldwide, about half a percent of the world population. Four decades later, the impact of the coronavirus was swift and dramatic. In 2020, the virus jumped from a species of bats to humans in China, and from there it rapidly spread around the world, decimating world population by an estimated 50 million in just one decade.

From the vantage point of our year 2050, we can look back at the sequence of theses viruses: SARS, MERS, and the global impact of the various coronavirus mutations which began back in 2020. Eventually such pandemics were stabilized, partly by the outright bans on “wet markets“ all over China in 2020 . Such bans spread to other countries and global markets, cutting the trading of wild animals and reducing vectors, along with better public health systems, preventive care, and the development of effective vaccines and drugs.

The basic lessons for humans in our tragic 50 years of  self-inflicted global crises — the afflictions of pandemics , flooded cities,  burned forestlands, droughts and other increasingly violent climate disasters — were simple, many based on the discoveries of Charles Darwin and other biologists  in the nineteenth and twentieth centuries:

  • We humans are one species with very little variation in our basic DNA.
  • We evolved with other species in the planet’s biosphere by natural selection, responding to changes and stresses in our various habitats and environments.
  • We are a global species, having migrated out of the African continent to all others, competing with other species, causing various extinctions.
  • Our planetary colonization and success, in this Anthropocene Age of our twenty-first century, was largely due to our abilities to bond, cooperate, share and evolve in ever larger populations and organizations.
  • Humanity grew from roving bands of nomads to live in settled agricultural villages, to towns, and the mega-cities of the twentieth century, where over 50% of our populations lived. Until the climate crises and those of the pandemics in the first years of our twenty-first century, all forecasts predicted that these mega-cities would keep growing and that human populations would reach 10 billion by today, in 2050. 

Now we know why human populations topped out at the 7.6 billion in 2030, as expected in the most hopeful scenario of the IPCC, as well as in the global urban surveys by social scientists documenting the decline of fertility Empty Planet (2019). The newly aware “grassroots globalists”, the armies of school children, global environmentalists and empowered women joined with green, more ethical investors and entrepreneurs in localizing markets.  Millions were served by microgrid cooperatives, powered by renewable electricity, adding to the world’s cooperative enterprises, which even by 2012 employed more people worldwide that all the for-profit companies combined. They no longer used the false money metrics of GDP, but in 2015 switched to steering their societies by the UN’s SDGs, their 17 goals of sustainability and restoration of all ecosystems and human health.

These new social goals and metrics all focused on cooperation, sharing and knowledge-richer forms of human development, using renewable resources and maximizing efficiency. This long term sustainability, equitably distributed, benefits all members of he human family within the tolerance of other species in our living biosphere. Competition and creativity flourish with good ideas driving out less useful ones, along with science-based ethical standards and deepening information in self-reliant and more connected societies at all levels from local to global.

When the coronavirus struck in 2020, the human responses were at first chaotic and insufficient, but soon became increasingly coherent and even dramatically different. Global trade shrunk to only transporting rare goods, shifting to trading information. Instead of shipping cakes, cookies and biscuits around the planet, we shipped their recipes, and all the other recipes for creating plant-based foods and beverages; and locally we installed green technologies: solar, wind, geothermal energy sources, LED lighting, electric vehicles, boats, and even aircraft.

Fossil fuel reserves stayed safely in the ground, as carbon was seen as a resource, much too precious to burn. The excess CO2 in the atmosphere from fossil fuel burning was captured by organic soil bacteria, deep-rooted plants, billions of newly planted trees, and in the widespread re-balancing of the human food systems based on agro-chemical industrial agribusiness, advertising and global trading of a few monocultured crops. This over-dependence on fossil fuels, pesticides, fertilizers, antibiotics in animal-raised meat diets, all were based on the planet’s dwindling freshwater and proved unsustainable. Today, in 2050, our global foods are produced locally, including many more overlooked indigenous and wild crops, saltwater agriculture and all the other salt-loving (halophyte) food plants whose complete proteins are healthier for human diets.

Mass tourism, and travel in general, decreased radically, along with air traffic and phased-out fossil fuel use. Communities around the world stabilized in small- to medium-sized population centers, which became largely self-reliant with local and regional production of food and energy. Fossil-fuel use virtually disappeared, as already by 2020 it could no longer compete with rapidly developing renewable energy resources and corresponding new technologies and upcycling of all formerly-wasted resources into our circular economies of today.

The global-casino financial markets collapsed, and economic activities shifted back from the financial sector to credit unions and public banks in our cooperative sectors of today. The manufacture of goods and our service-based economies revived traditional barter and informal voluntary sectors, local currencies, as well as numerous non-monetary transactions that had developed during the height of the pandemics. As a consequence of wide-spread decentralization and the growth of self-reliant communities, our economies of today in 2050, have become regenerative rather than extractive, and the poverty gaps and inequality of the money-obsessed, exploitive models have largely disappeared.

Because of the danger of infections in mass gatherings, sweat shops, large chain stores, as well as sports events and entertainment in large arenas gradually disappeared. Democratic politics became more rational, since demagogues could no longer assemble thousands in large rallies to hear them. Their empty promises were also curbed in social media, as these profit-making monopolies were broken up by 2025 and now in 2050 are regulated as public utilities serving the public good in all countries.

The pandemic of 2020, which crashed global markets, finally upended the ideologies of money and market fundamentalism. Central banks’ tools no longer worked, so “helicopter money “and direct cash payments to needy families, such as pioneered by Brazil, became the only means of maintaining purchasing power to smooth orderly economic transitions to sustainable societies.  This shifted US and European politicians to creating new money and these stimulus policies replaced “austerity“ and were rapidly invested in all the renewable resource infrastructure in their respective Green New Deal plans.

When the coronavirus spread to domestic animals, cattle, and other ruminants, sheep and goats, some of these animals became carriers of the disease without themselves showing any symptoms. Consequently, the slaughter and consumption of animals dropped dramatically around the world. Pasturing and factory-raising of animals had added almost 15% of annual global greenhouse gases. Big meat producing multinational corporations became shorted by savvy investors as the next group of “stranded assets”, along with fossil fuel companies. Some switched entirely to  plant-based foods with numerous meat, fish, and cheese analogs. Beef became very expensive and rare, and cows were usually owned by families, as traditionally, on small farms for local milk, cheese, and meat, along with eggs from their chickens.

After the pandemics subsided, and expensive, vaccines had been developed, global travel was allowed only with the vaccination certificates of today, used mainly by traders and wealthy people. The majority of the world’s populations now prefer the pleasures of community and online meetings and communicating, along with traveling  locally by public transport, electric cars, and by the solar and wind powered sailboats we all enjoy today. As a consequence, air pollution has decreased dramatically in all major cities around the world.

With the growth of self-reliant communities, so-called “urban villages” have sprung up in many cities — re-designed neighborhoods that display high-density structures combined with ample common green spaces. These areas boast significant energy savings and a healthy, safe, and community-oriented environment with drastically reduced levels of pollution.

Today’s eco-cities include food grown in high rise buildings with solar rooftops, vegetable gardens, and electric public transport, after automobiles were largely banned from urban streets in 2030. These streets were reclaimed by pedestrians, cyclists and people on scooters browsing in smaller local stores, craft galleries and farmer’s markets. Solar electric vehicles for inter-town use often charge and discharge their batteries at night to balance electricity in single-family houses. Free-standing solar-powered vehicle re-charger units are available in all areas, reducing use of fossil-based electricity from obsolete centralized utilities, many of which went bankrupt by 2030. 

After all the dramatic changes we enjoy today, we realize that our lives are now less stressful, healthier, and more satisfying, and our communities plan for the long-term future. To assure the sustainability of our new ways of life, we realize that restoring ecosystems around the world is crucial, so that viruses dangerous to humans are confined again to other animal species where they do no harm. To restore ecosystems worldwide, our global shift to organic, regenerative agriculture flourished, along with plant-based foods, beverages and all the saltwater-grown foods and kelp dishes we enjoy.   The billions of trees, which we planted around the world after 2020, along with the agricultural improvements gradually restored ecosystems.

As a consequence of all these changes, the global climate has finally stabilized, with today’s CO2 concentrations in the atmosphere returning to the safe level of 350 parts per million. Higher sea levels will remain for a century and many cities now flourish on safer, higher ground.  Climate catastrophes are now rare, while many weather events still continue to disrupt our lives, just as they had in previous centuries. The multiple global crises and pandemics, due to our earlier ignorance of planetary processes and feedback loops, had widespread tragic consequences for individuals and communities. Yet, we humans have learned many painful lessons. Today, looking back from 2050, we realize that the Earth is our wisest teacher, and its terrible lessons may have saved humanity and large parts of our shared planetary community of life from extinction.”

************

Fritjof Capra and Hazel Henderson

University of  California, Berkeley

Fritjof Capra, Ph.D., physicist and systems theorist, is the author of several international bestsellers, including The Tao of Physics (1975) and The Web of Life (1996). He is coauthor, with Pier Luigi Luisi, of the multidisciplinary textbook, The Systems View of Life. Capra’s online course (www.capracourse.net) is based on his textbook. Fritjod Capra is member of the Earth Charter International Council.

Hazel Henderson, D.Sc.Hon., FRSA, futurist, systems and science-policy analyst, is author of “The Politics of the Solar Age” (1981, 1986) and other books, including “Mapping the Global Transition to the Solar Age” (2014).   Henderson is CEO of Ethical Markets Media Certified B. Corporation, USA (www.ethicalmarkets.com), publishers of the Green Transition Scoreboard ®, and the forthcoming textbook and global TV series “Transforming Finance.”

© 2020 Fritjof Capra, © 2020 Hazel Henderson

“Hoe kan de Nederlandse economie ook over twintig of dertig jaar duurzaam blijven groeien?”

Verschillende koepelorganisaties, waaronder de njr, IUCN en SDG Nederland roepen ministeries op om, op basis van de SDG’s, Nederland klaar te maken voor een duurzame toekomst.

Lees hier de volledige brief: Open brief – SDG’s als basis voor groeiagenda en investeringsfonds

 

Capra’s ‘The Heart of the Matter’

The Heart of the Matter met Fritjof Capra (2019)

Dit is een video door Fritjof Capra (Earth Charter International Council) over het belang systemisch denken voor een effectieve implementatie van de VN Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDGs). Het gaat Capra om het besef dat onze mondiale problemen systemische problemen zijn – allen onderling verbonden en onderling van elkaar afhankelijk. De SDGs zijn ook systemisch aan elkaar verbonden. Een verandering van gefragmenteerde, ‘hapklare’ benaderingen naar geïntegreerde en systemische oplossingen zal van essentieel belang zijn voor het overleven van menselijke samenlevingen. Vier transformatieve acties zijn cruciaal voor een duurzame toekomst:

• Verschuiving van kwantitatieve naar kwalitatieve groei, geïnspireerd door natuurlijke systemen

• Ecologische bewustwording (alfabetering) met als doel het ontwerpen van duurzame gemeenschappen

• Herkenning van de aard van systemische oplossingen, met agro-ecologie als een uitstekend voorbeeld

• Adoptie van een nieuwe Aarde ethiek, zoals samengevat in het Earth Charter.

https://www.filmsforaction.org/watch/fritjof-capra-speaks-to-the-heart-of-the-matter/

Blog Jamila Meischke: ”Uitsluiting een taboe en inclusie de nieuwe norm”

Blog Jamila Meischke

Verstopt onder regenjassen en paraplu’s druppelen de eerste mensen vrijdagochtend het Pakhuis de Zwijger in Amsterdam binnen. Hoe grauw het buiten oogt, zo kleurrijk is het binnen de muren van het gebouw. Op de gastenlijst zijn namen te lezen afkomstig van over de hele wereld: Oeganda, India, de Filipijnen, Slowakije. Allen trotseren zij het weer om het Innovation Festival ‘All Inclusive’ van Partos bij te wonen. 

Juist in een tijd van een wereldwijde opkomst van xenofobische, racistische en seksistische leiders, voelt het vandaag alsof er nog hoop is. Hoop op een toekomst waar plek is voor iedereen. Waar niemand meer bestaansrecht heeft dan de ander. En waar we begrip voor elkaar hebben in plaats van angst. 

Met de gewelddadige protesten in Nederland van de afgelopen weken is het goed eraan herinnerd te worden dat verschillende groepen niet altijd tegenover elkaar hoeven te staan. Met liefde en empathie kunnen we juist samenwerken, uitsluiting – van wie dan ook – een taboe maken en inclusie de nieuwe norm.

Het is een dag die laat zien dat wanneer iedereen welkom is, prachtige dingen kunnen ontstaan. De Ethiopische advocaat en gehandicaptenrechtenacitiviste Yetnebersh Nigussie – zelf een visuele beperking – betreedt het podium en zegt: “it’s not always big people, doing big things.” Dit soort uitspraken werkt motiverend. Haar op dat podium zien staan, geeft mijzelf ook meer vertrouwen. Mij niet de de mond te laten snoeren of in te schikken als mensen vinden dat ik ‘zeur’. “Laten we het nou gezellig houden.” En vandaag wordt er niet gezeurd, er wordt ook geluisterd.

De Amazone is van zichzelf

Lees hier de ingezonden brief van Worldconnectors Jan van de Venis en Tineke Lambooy over de rechten van de Amazone.

Gepubliceerd op 31 augustus in het NRC

Foto: https://www.pexels.com/photo/forest-fire-smoke-burning-51951/

Hazel Handerson: Ethical Markets

Ethical Markets and the Green Transition Scoreboard

ethical marketsUit deze meest recente editie van het ‘Scoreboard Report’ over ethische markten blijkt volgens Hazel Henderson, internationale vriend van het Earth Charter en initiatiefnemer van ‘Ethical Markets’, dat de duurzaamheidsbeweging veel bewuster zou moeten zijn van het feit dat de mondiale financiële systemen oorzaak is van ernstige sociale en ecologische problemen. 
In haar eigen woorden:
It is time to teach your audience about the financial risks of science-denial, due to obsolete investments models still used on Wall Street and all capital markets.
Ethical Markets Green Transition Scoreboard® (GTS) annual tracks private green investments worldwide since 2009. The GTS tracks Renewable Energy, Energy Efficiency, Life Systems, Green Construction and Corporate Green R&D, representing broad areas of investment in green technologies.The newest report shows insight in the rapid expansion of the plant-protein food sector worldwide and the wave of new scientific studies behind this shift in our global food system.  It tracks how the growing evidence of climate change disruptions, long forecast by the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC): floods, fires, droughts, hurricanes and species losses worldwide, have changed public opinion toward recognizing these life-threatening events affecting most countries and the global economy.  Most strikingly, it pays attention to the extent to which financial asset managers of mutual funds, pension funds, endowments and sovereign wealth funds are still largely operating on obsolete textbook models and algorithms ignoring today’s new risks to our living biosphere and life-support systems.The report refers to many documents bringing together important information about why the transition to science-based investing is so essential. It states that new forms of globalization should be based on the Earth Charter as the ethical compass to be able to achieve the Sustainable Development Goals.

Het Nut(teloze) van Klimaatcampagnes en de Rol van Gedragsbeïnvloeding

Klimaatverandering is één van de grootste en meest actuele dilemma’s die de mensheid kent. Overheden, bedrijven en burgers zelf raken steeds meer betrokken en zijn steeds meer bereid te investeren in dit mondiale probleem. Om de doelstellingen uit het klimaatakkoord van Parijs te behalen zal er echter nog veel meer moeten worden geïnvesteerd. Om dit voor elkaar te krijgen worden er om de haverklap nieuwe klimaatcampagnes gestart om mensen een duurzamere levensstijl aan te laten nemen. Maar is dit wel effectief? En wat is de rol van gedragsbeïnvloeding hierbij? Stagiair Rutger Almekinders ging in gesprek met Danny van der Roest, gedragsexpert en oprichter van gedragsveranderingsbureau Maverick.

Mensen denken van zichzelf dat het hele rationele wezens zijn die weloverwogen beslissingen maken. Echter zijn de meeste gedragingen van mensen gebaseerd op automatische, onbewuste processen. Een (klimaat)campagne speelt eigenlijk altijd in op de bewustwording van een probleem maar het gedrag volgt hier dus niet automatisch uit. Eigenlijk zou het andersom moeten gebeuren, eerst moet het gedrag worden beïnvloed en daarna volgt de bewustwording vanzelf.

Ook moet de rol van ‘affect’ niet worden onderschat als het om een klimaatcampagne gaat. Er wordt veel gesproken over wat mensen allemaal wel niet verliezen als er niks of te weinig aan het klimaat wordt gedaan. Hierdoor krijgen mensen een negatieve connotatie met de boodschap waardoor ze zich er voor afsluiten. Inspelen op mensen hun angsten, de zogenaamde ‘fear appeals’, zijn zodoende vaak niet effectief, als het gaat om een klimaatcampagne werkt het positieve en constructieve beter.

Verder geloven veel mensen heilig in de effectiviteit van financiële beloningen, maar hier moet erg mee worden opgepast. Neem bijvoorbeeld de belofte dat je energierekening omlaag gaat als je minder gaat verbruiken door op een lagere temperatuur te wassen. De kosten zijn pas zichtbaar op de lange termijn en hoe weet je achteraf dat je kosten omlaag zijn gegaan doordat je tegenwoordig op 30 graden in plaats van 40 graden wast? Een ander probleem is dat als het financiële aspect de prikkel is om te verduurzamen dit betekent dat er geen intrinsieke motivatie is. Wanneer deze prikkel vervolgens wegvalt, zal daarmee ook het duurzame gedrag wegvallen. Vaak wordt er gezegd dat als mensen maar vaak zat het nieuwe gedrag uitvoeren het een automatisme wordt. Dit klopt dus niet, het heeft puur te maken met de beloning die je ervoor terug krijgt, is dit een externe beloning dan is deze dus afhankelijk van externe prikkels.

Intrinsieke motivatie kan worden gecreëerd door mensen het gevoel te geven gedrag te vertonen omdat ze dit zelf willen. Dit kan worden gedaan door een hele simpele beloning te geven zoals een bedankje geven. Deze beloning is zo simpel dat mensen bij zichzelf niet kunnen verklaren dat hun gedraging tot stand komt door het bedankje. Niemand gaat bij zichzelf denken, ik verbruik nu minder energie omdat ik een bedankje krijg. Hierdoor gaan mensen het gedrag aan zichzelf toeschrijven en niet aan de beloning waarmee de intrinsieke motivatie wordt opwekt bij mensen. Onbewuste beloningen zorgen voor het toeschrijven van gedrag aan interne factoren, in dit geval klimaat gerelateerd gedrag.

Lees hier het volledige interview

Mark Schneiders en Floor van Uhm over de eerste twee jaar SDG-House

Op 25 september 2019 bestaat het SDG-House twee jaar, de hoogste tijd om te reflecteren op de afgelopen periode. Welke doelstellingen zijn behaald? Wat kan er nog verbeterd worden? Wat kunnen de Worldconnectors hierbij betekenen? Stagiair Rutger Almekinders ging hierover in gesprek met Worldconnectors Mark Schneiders en Floor van Uhm.

SDG-House bestaat in september twee jaar. In hoeverre is het gelukt het SDG-House dé hotspot voor de SDG’s in Nederland te maken?

We zijn goed op weg om de belangrijkste hotspot voor de SDG’s in Nederland te worden. Doordat we het SDG House hebben gelanceerd is het ons gelukt hier heel veel partijen naartoe te halen en samen te brengen. Dit was ook één van onze doelen; partijen uit verschillende sectoren bij elkaar brengen en samenwerking op het gebied van duurzame ontwikkeling faciliteren. In het SDG House zitten meer dan 100 diverse organisaties die aan duurzaamheidsvraagstukken werken. Doordat we allemaal op een fysieke locatie werken kan je zo even bij elkaar langs om dingen te bespreken. Het SDG landschap was in 2017 heel gefragmenteerd en nu twee jaar later is er veel meer samengebracht. Het SDG House heeft daar zeker een rol in gespeeld. We haken met het SDG House in op bestaande initiatieven die we bij elkaar proberen te brengen. Een voorbeeld hiervan is de SDG Meet Up event kalender die we hebben gecreëerd in samenwerking met Impact Hub, inhoudelijk verbinden met de  SDG routekaart en de link met de nationale SDG coördinatoren

Een van de toekomstige ambities is een wereldwijd netwerk van SDG-Houses creëren, hoe gaan jullie dit realiseren?

Voorlopig zijn we nog druk bezig met het opzetten van SDG House Amsterdam. De partners met wie we praten zijn wel geïnteresseerd in het opzetten van een internationaal netwerk van SDG Houses. Maar voor nu ligt de prioriteit bij het accelereren van de SDG’s vanuit SDG House Amsterdam. We hebben wel de ambitie om dit concept te dupliceren in andere steden wereldwijd, waarbij Amsterdam als de blueprint zal gelden. Het concept moet nog worden gefinetuned waarbij we open staan voor ideeën.

Wat zijn barrières bij het nastreven van de doelstellingen?

Er ontstaat steeds meer aandacht voor de SDG’s bij het grote publiek. Zo willen mensen bijvoorbeeld steeds meer bijdragen aan een beter klimaat en zijn zij meer en meer bereid om een duurzamere levensstijl aan te nemen. Ook is er vanuit het bedrijfsleven steeds meer aandacht voor de SDG’s die hier een nieuw business model in zien. Maar dit betekent natuurlijk niet dat iedereen meedoet en de term ‘SDG’s’ is bij het grote publiek veelal nog onbekend. Er moet een duidelijk link worden gelegd met duurzame ontwikkelingen en SDG’s. Als iemand bijvoorbeeld zijn afval scheidt zal diegene dat misschien niet direct zien als een bijdrage aan de SDG’s wat het natuurlijk wel is. Ook moeten er duidelijke handelingsperspectieven worden aangereikt met behapbare oplossingen. Om dit in goede banen te leiden zal nog een hele kluif worden. Maar omdat wij hier een fysieke plek hebben waar iedereen in principe in en uit kan lopen proberen wij ook de buurt zo veel mogelijk bij de SDG agenda te betrekken. Zo kan de buurman uit Amsterdam Oost langs komen voor een SDG inspiratiesessie of een workshop.

Wat kunnen de Worldconnectors betekenen voor het SDG-House?

We zoeken nieuwe members en partners die lid willen worden van het SDG House om samen met ons de SDG’s te implementeren en accelereren. Wij willen graag een oproep doen aan alle Worldconnectors om eens langs te komen bij ons zodat we in gesprek kunnen over een mogelijk samenwerkingsverband. Hoe breder ons netwerk wordt, hoe meer we kunnen bewerkstelligen. Het netwerk van SDG House lijkt erg op dat van Worldconnectors, beide multisectorieel zijn en streven naar het behalen van de SDG’s. Dus mochten er Worldconnectors zijn die geïnteresseerd zijn in zo’n samenwerkingsverband, kijk op de SDG House website of neem contact op met Mark of Floor.

 

Uitnodiging Earth Charter Day

Op 4 juli om 15:30 vindt de viering van de Earth Charter Day plaats op Landgoed Zonheuvel te Doorn. Dit jaar is er ook een nauwe verbinding tussen Worldconnectors en Earth Charter Nederland aangezien het tevens een lanceringsmoment voor het Lab Toekomstige Generaties betreft.

Eerst zal er een experiment worden uitgevoerd met ons in het Openluchttheater onder begeleiding van Jan van de Venis en Jannet Vaessen. Hierna volgt er een reflectieve wandeling naar de Meewerktuin op het Landgoed waarbij Awraham Soetendorp een ceremonie begeleid waarin we stil staan bij de Suikeresdoorn (in 2015 geplant bij 15 jarig bestaan Earth Charter). Tot slot kunt u genieten van een diner waarin de Toekomstige Generaties ook zijn meegenomen; ‘Future Proof Food’, ingeleid door Natascha Kooiman (Smaackmakers) met wereldmuziek.

Mocht u er bij willen zijn, kunt u via deze link een kaartje kopen voor het evenement; https://campuslandgoedzonheuvel.nl/event/earth-charter-day/

Tentoonstelling Dorine van Norren in het Afrika Studie Centrum

Vanaf 6 juni is de tentoonstelling van Dorine van Norren te bezichtigen in het Afrika Studie Centrum te Leiden. ‘The Wheel of Values: Afrika and the World’ zal gaan over archetypische machtsverhoudingen tussen regio’s in de wereld en de daaraan verbonden waarden. Om de opening van deze expositie te vieren krijgt u onder het genot van een drankje een rondleiding van Dorine zelf. Om je aan te melden en voor meer informatie, bekijk onderstaande link: https://www.ascleiden.nl/news/opening-exhibition-wheel-values-africa-and-world