Nieuws – Pagina 17 – Worldconnectors, affiliate Earth Charter

Circles of 17: een inspirerend nieuw SDG project

Woensdag 8 november vond de eerste versie van Circles of 17 plaats. Dit is een initiatief van Worldconnector Alide Roerink en Veronique Swinkels. Stagiair Eveline Winkel was hierbij aanwezig en schreef hier een verslag over.

Op 8 november 2017 kwam een groep van 14 mensen bij elkaar bij Iona in Amsterdam voor de eerste versie van Circles of 17. Dit is een project van Global Goals Accelerator. Het doel van deze Circles of 17 is om de agenda van 2030 met de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDGs) naar alle lagen van de samenleving te brengen. In deze cirkels zullen verschillende personen samenkomen, waarbij elke persoon goalkeeper is van één SDG. Tijdens deze sessies zullen de deelnemers samen deze SDGs bespreken en nadenken over de uitdagingen en oplossingen. Door middel van de Circles of 17 zal meer bekendheid voor de SDGs te gecreëerd moeten. Het is nodig om deze 17 doelen te verduidelijken zodat er door de deelnemers aan deze cirkel meer mee kan worden gedaan en eventueel nieuwe projecten ontwikkeld kunnen worden. In 2020 zouden er 1000 van deze Circles of 17 moeten zijn.

De Circle of 17 van woensdag 8 november was de eerste keer dat dit idee in de praktijk werd gebracht. De aanwezigen waren door de initiatiefnemers uitgenodigd en waren mensen die zouden kunnen bijdragen aan het verder ontwikkelen van dit project. Doel van deze eerste cirkel was dus vooral om het concept uit te testen en te bespreken. Iedere aanwezige koos aan het begin van de dag één of twee SDGs waar zij deze dag goalkeeper van wilden zijn. Na het voorstelrondje, waarin iedereen vertelde waarom zij deze SDG hadden gekozen, bleek dat de aanwezigen bij deze cirkel goed wisten waar ze het over hadden en vaak al met hun doel bezig waren. Ze wisten allemaal al veel te vertellen over de SDG die ze gekozen hadden en de gedachten die daarover in hun opkwamen.

Vervolgens was het tijd om in tweetallen de gekozen SDGs te bespreken. Doel van deze gespreken was om een persona te bedenken die er beter van zou worden als “jouw” SDG gehaald zou worden. Ook kreeg elke deelnemer een papier waarop verschillende gedachten konden worden opgeschreven, bijvoorbeeld over de reden dat je goalkeeper van deze SDG wilde zijn, de projecten die je er al over kende, prioriteiten en wat je over jouw SDG voelde, dacht, wilde zeggen of doen. De deelnemers kwamen met creatieve ideeën en de persona die zij hadden bedacht waren vaak erg origineel. De toekomstige generaties werden bijvoorbeeld meerdere keren genoemd als persona waar SDGs voor zouden moeten worden uitgevoerd. Tijdens dit gesprek werden de onderlinge connecties tussen de verschillende SDGs ook vaak benadrukt. Dit was een goede manier om beter na te denken over wat deze SDG betekent, wat eraan gedaan zou kunnen worden en wat ermee bereikt zou worden. Daarnaast was het interessant om de perspectieven en ideeën van anderen te horen en hierdoor geïnspireerd te worden. Volgens een van de deelnemers was deze oefening ook goed om gedachten die je te binnen schieten, als je nadenkt over bijvoorbeeld een SDG, op een snelle en meer inspirerende manier op te leren schrijven.

Verder werd tijdens deze cirkel besproken hoe de toekomst van het Circles of 17 project eruit zou kunnen zien. Van tevoren was aan de deelnemers gevraagd om na te denken over drie vragen:

Wat zou de toegevoegde waarde kunnen zijn van een Circle of 17?
Wat is er nodig om een Circle of 17 goed te laten functioneren?
Ken je relevante projecten, initiatieven of structuren die direct gerelateerd zijn aan de SDGs?

De aanwezigen waren erg positief over het idee, maar kwamen ook met een aantal kritische punten. Wat moet worden voorkomen is dat er teveel overlap zal zijn met initiatieven en ideeën die al bestaan, ook als deze zich misschien niet specifiek op de SDGs richten. De toegevoegde waarde van de Circles of 17 zou zijn om mensen samen te brengen en te laten werken aan doelen waar zij zich aan verbonden voelen. Op deze manier kunnen zij hier actief mee bezig zijn en worden geïnspireerd door de andere deelnemers aan de Circle. Uiteindelijk kunnen zij zo meer mensen bereiken en motiveren om zich ook in te zetten voor de SDGs.

Om een Circle of 17 goed te laten functioneren, zijn misschien verschillende strategieën nodig zijn om verschillende doelgroepen te bereiken, te laten meedenken binnen een cirkel en te motiveren om na de cirkel meer met de SDGs te gaan doen. Verder werd ook genoemd dat het goed zou zijn om juist mensen met verschillende, gevarieerde perspectieven binnen een Circle samen te brengen en samen te laten werken. Op deze manier kunnen de aanwezigen kennis maken met de ideeën van anderen en hierdoor inspiratie op doen. Wat een van de deelnemers liet weten was dat er nog meer gediscussieerd mag worden over de manier waarop het project wordt uitgevoerd. Dit kan zoals op deze dag rondom de verschillende doelen zijn, maar het zou ook goed kunnen zijn om een project te vormen rondom belangrijke vragen.

Als laatste werd geïnventariseerd welke relevante projecten en initiatieven de aanwezigen kenden. Deze werden bijgehouden door de organisatoren. Op deze manier kan er een duidelijk overzicht worden gemaakt van bestaande organisaties en initiatieven die met de SDGs bezig zijn, op lokaal, nationaal, Europees en globaal niveau. Deze eerste Circle, die de Circle of 17: Originator genoemd zal worden, zal functioneren als advisory board over dit project.

Al met al was het een interessante bijeenkomst waarbij veel van gedachten gewisseld is over de SDGs en het Circles of 17 project en op en creatieve manier over deze onderwerpen nagedacht kon worden. Het is zeker een goed project waar veel mee bereikt kan worden wanneer het verder ontwikkeld wordt. Een van de deelnemers was van mening dat het een groep is met veel potentie om vooruitgang naar de Global Goals te versnellen. Het is dan ook zeker positief dat deze groep heeft afgesproken in de toekomst vaker bij elkaar te komen om hieraan te werken!

Voor meer informatie over dit project kunt u contact opnemen met Alide Roerink ([email protected]) of Veronique Swinkels ([email protected]) (ook bereikbaar via 0651572672).

Blog Hugo von Meijenfeldt: Waarom u Fikkie niet uw portie moet geven

in Blog, Nieuws

Deze blog is eerder geplaatst op de SDG Nederland website en een verkorte versie van deze blog voor ondernemers is gepubliceerd op www.degroenepluim.nl.

Wordt het u ook allemaal wat veel? Terwijl u als ondernemer heel druk bent de bedrijfsvoering elke maand en elk jaar gezond af te sluiten, krijgt u golven boodschappen over u heen hoe het beter moet. Als u al tijd heeft ze te lezen zal het u opvallen dat de samenhang ver te zoeken is. Om maar eens een rijtje te noemen: transparantie, afval, veiligheid, energie, mensenrechten, belastingontwijking. Kan er niet eens een verhaal komen waarin alles in samenhang is opgenomen?

Wat kunt u doen?

Dat verhaal bestaat: Agenda 2030. Bedrijven, het maatschappelijk middenveld, kennisinstellingen en de overheden moeten samen tegen die tijd 17 doelen hebben behaald, hier en in het buitenland. De lijst is niet alleen volledig, maar ook ondeelbaar, alles hangt met alles samen om succes te hebben.

Na een korte blik op die 17 doelen zult u concluderen dat u daar al veel aan doet. Maar het is goed eens te kijken of er nog onderdelen missen en of uw koers wel de juiste is. Daarbij hoeft u niet te kijken of u de wereld kunt redden, maar liever of uw verdienmodel, uw risico’s en uw maatschappelijke zorgvuldigheid wel op deze manier beoordeeld zijn. Ook kunt u uw inkoop en verkoop hierop nalopen. Wist u dat bedrijven die dit huiswerk goed doen gemiddeld 30% beter renderen?

Simpel is dit huiswerk eerlijk gezegd niet. Daarom is het handig het met grotere en deskundiger partijen op touw te zetten, zoals met uw branchevereniging, uw leveranciers/afnemers, uw huisbankier of uw accountant. Zij kunnen u adviseren over uw strategie, over uw doelen op middellange termijn en over uw rapportage. Al deze partijen met wie u dagelijks te maken heeft vergroten kun kennis over de SDGs regelmatig. Ik kom ze vaak tegen op conferenties, workshops en masterclasses.

Duurzaamheid is de toekomst

Denkt u toch nog ‘geef mijn portie maar aan Fikkie’? In dat geval moet u er op voorbereid zijn dat uw leverancier opeens weigert om bepaalde onduurzame producten of diensten nog langer aan u te leveren en de afnemer weigert deze nog langer van u af te nemen. Het duurzaam inkopen bij bedrijven en overheden neemt met horten en stoten toe. Nog zoiets: uw huisbankier kan zeggen niet langer krediet te verstrekken voor bepaalde onduurzame activiteiten. En uw accountant kan weigeren nog langer een goedkeurende verklaring te geven vanwege het ontbreken van niet-financiële informatie. Tenslotte is het niet uitgesloten dat de overheid over enkele jaren met strengere regels komt.

Nu weet u dus dat het beter voor uw bedrijf is om duurzaam te zijn, dat u assistentie bij dit moeilijke werk kunt krijgen en dat meedoen in feite uw enige overlevingsstrategie is. Agenda 2030 is geen portie voor Fikkie, maar het goede verhaal voor uw gezonde bedrijf.

Worldconnectors op UvA Career Event

in Nieuws

Afgelopen donderdag 9 november waren coördinator Sander van ’t Foort en stagiair Eveline Winkel aanwezig bij het career event van de Universiteit van Amsterdam om een stage bij Worldconnectors te promoten onder de studenten.

We zijn nog steeds op zoek naar een stagiair Communicatie en Evenement vanaf eind januari/begin februari en deze uitnodiging van de UvA was een mooie kans om deze stage nog meer onder de aandacht te brengen van Amsterdamse studenten. Worldconnectors had een stand op de informatiemarkt, die als thema duurzaam ondernemen had. Er stonden verder nog ongeveer 15 andere bedrijven en organisaties, die ook stages en banen aan te bieden hadden rond dit thema. 14.000 studenten hadden zich aangemeld voor de dag, dus het was gezellig druk. De hele middag, die van 12.00 tot 17.00 duurde, waren er veel studenten op de markt aanwezig. Er was dan ook veel interesse van de studenten voor Worldconnectors. Wij hebben veel studenten van verschillende studies gesproken, waarvan een aantal erg geïnteresseerd leek te zijn. We hopen dat we hierdoor veel reacties zullen krijgen van deze studenten op de vacature van stagiair, in januari of in de toekomst. Voor ons was het een geslaagde dag!

Er kan nog steeds gereageerd worden op de stagevacature . Wij hopen ook dat jullie deze vacature kunnen delen in jullie netwerk.

Boek Sandra Rottenberg: De sigarenfabriek van Isay Rottenberg

in Blog, Nieuws

Worldconnector Sandra Rottenberg heeft samen met haar nicht Hella Rottenberg een boek geschreven dat op 1 november 2017 is uitgekomen. Hieronder vind u meer informatie over dit boek en de presentaties:

De sigarenfabriek van Isay Rottenberg

De verborgen geschiedenis van een joodse Amsterdammer in nazi-Duitsland

Niemand, noch onze grootvader, noch onze vaders, had ons er ooit iets over verteld. Tot een oproep over geroofd joods bezit ons op het spoor brengt van de sigarenfabriek die onze grootvader in 1932 overnam in het stadje Döbeln bij Dresden. Niet zomaar een fabriek, maar de modernste van Duitsland, waartegen de concurrenten fel campagne voeren. In Duitse archieven vinden we een schat aan documenten, waarin op de voet te volgen is hoe de Nederlands-joodse ondernemer Isay Rottenberg onverschrokken strijd levert om zijn bedrijf in nazi-Duitsland te behouden.

Waarom stapte hij in dit avontuur? En waarom bleef hij toen Hitler een half jaar later aan de macht kwam? Het boek is de weerslag van onze speurtocht: geschiedenis en familieverhaal in één.

De komende tijd houden we verschillende presentaties rond het boek, bijvoorbeeld op:

19 november om 14.00 uur in het Nationaal Holocaust Museum in Amsterdam (aanmelden via [email protected])

‘Wat een man … wat een verhaal …wat een tijd … verleden tijd? Of valt daar ook nu iets van te leren? Ademloos leesvoer.’ – Job Cohen

‘Een meeslepend verhaal, vol inkijkjes in de vooroorlogse machtsuitoefening door de nazi’s’ – Jolande Withuis

Hella Rottenberg (1955) is journaliste en schrijfster. Ze is medeoprichtster van het digitale kennisplatform RaamopRusland.nl.

Sandra Rottenberg (1960) werkt als zelfstandig programmamaker voor culturele, politieke en wetenschappelijke organisaties, voor radio en televisie.

Over het verhaal van hun grootvader maakten ze eerder voor VPRO de radiodocumentaire Niet bang te krijgen.

Paperback | 288 blz. | isbn 978 90 450 3102 6 | €21,99 | verschijnt ook als e-book

Louise Vet en Tjeerd Jongsma: Geen voorstander van CO₂-opslag

in Blog, Nieuws

Een aantal weken terug werd het nieuwe regeerakkoord gepresenteerd. Hierin stond een aantal punten over CO₂-gebruik en -opslag. Stagiair Eveline Winkel sprak met Worldconnector Louise Vet, tevens de directeur van het NIOO, en ISPT directeur Tjeerd Jongsma over de plannen van de nieuwe regering met CO₂-opslag en alternatieve mogelijkheden.

Ambitieuze plannen voor CO₂-reductie

Louise: “Er is veel discussie over de 49 procent CO₂-reductie. Ik denk dat het een goed idee is dat Nederland hier erg ambitieus in is. Het zal inderdaad heel veel geld gaan kosten, maar het wordt enorm ondergewaardeerd wat zo’n transitie aan economische mogelijkheden levert. Het biedt veel kansen om Nederland met onze kennis verder te brengen. Ambitie is nooit weg, dat leidt tot innovatie, en innovatie leidt weer tot de mogelijkheid om je te profileren met je kennis en kunde. Het lijkt dus onwijs duur, maar anders moet je deze kennis en kunde ergens anders vandaan halen en dat kost ook veel.”

“Ik denk dat de CO₂-prijzen omhoog gebracht moeten worden. Dan zal het in de huidige economie al echt omgaan. Als je als overheid CO₂ gaat beprijzen en reduceren, dan moeten er andere dingen mee gedaan worden. Er bestaan technologieën waarvan al bewezen is dat ze werken. We stimuleren deze niet genoeg, waardoor ze niet genoeg op het netvlies staan. Er moet samen met de grootgebruikers aan tafel worden gezeten om met hen te bespreken wat we hier aan kunnen doen.”

CO₂-opslag

Zowel Louise als Tjeerd zijn geen voorstander van CO₂-opslag. Tjeerd: “Het kost veel geld en uiteindelijk wordt het probleem er niet mee opgelost, want we blijven nog steeds fossiele brandstoffen gebruiken. We stoppen CO₂ onder de grond en dan doen we net alsof we duurzaam zijn, maar dat is natuurlijk niet zo. Het is een eindige oplossing, en daarnaast blijf je met dit systeem wel in fossiel investeren.”

Louise: “Ik denk dat het wetenschappelijk veel interessanter zou zijn om CO₂ te hergebruiken. Dan kom je op Carbon Capture Utilization (CCU) in plaats van Carbon Capture Storage (CCS). CCU wordt op dit moment gezien als de toekomst. We zullen in de toekomst ook steeds meer CO₂ uit de lucht kunnen halen. Er staat bijvoorbeeld al een fabriek in Zwitserland die dit doet. Die CO₂ kan onder andere worden gebruikt voor planten in kassen, hoewel dit nog wel een heel kostbaar proces is. Ook de grote producenten van CO₂ zien het als de toekomst om CO₂ te gebruiken in plaats van in de grond te stoppen, en deze zijn dus ook erg verbaasd over het regeerakkoord.”

Voorbeelden van CO₂-hergebruik

Tjeerd: “Ik denk dat we moeten investeren in de zon en de wind. In Nederland, maar ook in landen zoals Australië of Dubai, zouden we nog goedkoper zonne- en windenergie kunnen genereren. In deze landen is zonne-energie ook veel goedkoper dan fossiele energie. Wat dan interessant is om naar te kijken is wat er met de koolstof gaat gebeuren. We zijn nu aan het kijken of het mogelijk is om een symbiose te kunnen maken tussen de staalindustrie en de chemische industrie. De staalindustrie gebruikt koolstof om ijzer te maken van ijzeroxide. Daar gebruiken ze veel kolen voor. Uiteindelijk houden ze dan ijzer over, en koolstofoxide, dus CO₂. Maar het wordt niet allemaal CO₂, het wordt ook koolstofmonoxide. En die koolmonoxide is de basis voor de chemie. Met waterstof en koolmonoxide kan je alles wat ook gemaakt is van fossiele oliën produceren. Waterstof kun je heel goed maken met duurzame energie. Met koolmonoxide en waterstof kunnen dan alle olieproducten, zoals plastics, gemaakt worden. Als we vervolgens die plastics gebruiken en daarna weer terugbrengen naar de staalindustrie, kan de staalindustrie weer met die plastics nieuwe ijzeroxides reduceren. Zo kan het plastic weer worden teruggebracht naar ijzer. Op die manier hebben we een interessante cyclus gemaakt.”

Louise: “Een mooi voorbeeld van wat je met CO₂ en zonne-energie kan doen is een pilot in Finland, de Soletair-installatie. Dit is een proefaccommodatie die laat zien dat je wat voor producten, bijvoorbeeld plastics, allemaal van CO₂ gemaakt kunnen worden.”

Samenwerken met industrieën

Tjeerd: “Ik denk dat de regering samen met de industrieën moet gaan bouwen aan een duurzame energievoorziening. Er kan samen met bedrijven die hier ook aan willen werken, zoals Nuon en Alliander en daarnaast de staalindustrie en de chemie, bijvoorbeeld AkzoNobel, al heel gauw een treintje worden gemaakt van industrieën om de CO₂ te hergebruiken. Dat is veel interessanter dan CO₂ onder de grond stoppen als cadeautje voor de volgende generatie, want dat vind ik vrij asociaal.”

“Een bedrijf zoals Nuon zou hier graag aan meewerken. De koolmonoxide die nu uit de staalindustrie komt wordt door Nuon gebruikt om energie op te wekken. Deze koolmonoxide wordt verbrand en dat wordt dan CO₂ . Deze centrale stoot dus ongelooflijk veel CO₂ uit per kilowatt uur opgewekte stroom. Zij willen daar graag vanaf, en als we koolmonoxide kunnen hergebruiken in de chemische kringlopen zou dit een enorme besparing zijn. Ik denk dat het goed zou zijn als we dit in Nederland ook zouden doen. CO₂ onder de grond stoppen kost miljarden. Als we dit geld dan toch investeren dan kunnen we beter in hergebruik investeren, dan bouwen we tenminste ook aan de toekomst.”

Andere interessante duurzame innovaties

Louise: “Een voorbeeld van een interessante innovatie is dat we sinds 2011 bij het NIOO-KNAW alle opgewekte warmte uit thermische zonnepanelen en de warmte uit het gebouw (van de servers, vriezers etc.) en van de (gesloten) kassen, op 300 m diepte opslaan in de bodem. Om het weer te kunnen gebruiken in de winter. Dat levert, samen met een gewone WKO (warmte-koudeopslag), een flinke energiebesparing op. Het zelfde principe wordt nu gebruikt door Koppert Cress, een grote producent van unieke planten. Dit is ook echt een voorloper. Het zijn vaak initiatieven van bedrijven om het anders te gaan doen, en ze laten zien dat het ook kan!”

Veel steun voor Ombudspersoon Toekomstige Generaties tijdens deelsessie op 25 september

in Nieuws

Aansluitend bij het basisprincipe van de SDGs; ‘for now and future generations’ hadden we een inspirerende sessie over hoe we in Nederland opkomen voor de belangen van toekomstige generaties.

Aan de ronde tafel in de directeurskamer van het kersverse SDG House in het KIT, kwamen 17 mensen samen vanuit diverse achtergronden. De lege stoel die de stem vertegenwoordigde van toekomstige generaties bleek al voelbaar, zo werd opgemerkt tijdens de geanimeerde uitwisseling van gedachten. Jongeren actief binnen diverse netwerken en maatschappelijke organisaties, leidinggevenden uit gezaghebbende instituten als het Vredespaleis, een vertegenwoordiger van de Gemeente Amsterdam, bankiers, fondsbeheerders en juristen. Zonder uitzondering stelden zij zich achter de plannen voor een Lab Toekomstige Generaties. Daarbij werd aanbevolen altijd ruimte te houden voor nieuwe inzichten in de opzet en werkwijze en deze zelfs te creëren. “De enige constante is de verandering”. We kunnen de toekomst niet kennen, maar het is urgent intergenerationeel te gaan leren denken en handelen.

Jannet Vaessen (directeur WomenInc) presenteerde het plan van de Worldconnectors Werkgroep Toekomstige Generaties voor een Lab voor Toekomstige Generaties. Dit deed zij samen met werkgroepleden Alide Roerink, Marga Boneschansker en Lynn Zebeda.

Het Lab zal de Ombudspersoon Toekomstige Generaties herbergen en daarnaast ook fundamenteel onderzoek tot stand brengen naar toekomstgericht denken en handelen. Op de lange termijn zal er ook een focus komen op onderwijs en bewustwording en op het agenderen van urgente kwesties.

Daarbij zal het Lab zich baseren op het Earth Charter en de SDGs, met een focus of SDG 16 over rechtvaardigheid, mensenrechten, vrede en inclusieve instituties en SDG 17 over de samenhang en samenwerking tussen SDGs. Verankering in de samenleving zal tot stand komen door een in te richten, zeer divers samengestelde, Toekomstraad. Deze Raad voor de Toekomst zal vragen uit de samenleving wegen en uitspraken over urgente kwesties onder de aandacht brengen. Dit alles met het doel dat verantwoordelijk denken en handelen met het oog op toekomstige generaties gemeengoed wordt in de samenleving.

Op de vraag of dit initiatief een verschil kan maken en een meerwaarde kan bieden, waren de reacties unaniem positief. Tevens was men het eens dat, juist in een tijd dat er in de samenleving veel kortetermijndoelen worden nagestreefd en ook op basis daarvan besloten wordt, juist dit langetermijndoel gemeengoed zou moeten worden. Dat zou ook de overheid betrouwbaarder kunnen maken. De vraag naar verantwoordelijkheid voor toekomstige generaties wordt nu nog niet opgepakt.

De aanwezige deelnemers brachten nieuwe ideeën en vragen op tafel. Zo werd benadrukt dat het Lab zich voortdurend zal moeten inzetten om alle diverse geluiden uit de samenleving op te vangen en in hun onderzoek dus oog te houden voor de verschillende perspectieven. De vraag ‘wie hoort de Ombudspersoon’ is van belang. Tevens werd aangegeven dat de vorm van de dialoog en belangenbehartiging niet in steen gegoten moet worden, maar regelmatig geëvalueerd dient te worden, of liefst voortdurend, door verandering in te bouwen in flexibele werkvormen.

Vanuit het meerdere perspectiefgedachte kunnen ook de kunsten een belangrijke rol spelen in het leren inclusief te denken en handelen. Tevens werd aangegeven dat in het onderwijs ook al gekeken wordt naar het next generation perspectief, maar dat het ingewikkeld blijkt om hier inhoud en vervolgens een stem aan te geven. Hoe gaan we om met een onderwerp waar we de impact in de toekomst nog niet goed kunnen bedenken. Hoe gaan we om met het niet weten?

Jannet noemde de dilemma’s die als voorbeeld in het conceptplan staan beschreven. Alle 3 de voorbeelden werden gezien als onderwerpen die het Lab kan gaan oppakken. Het debat daarover vond men interessant. De diverse perspectieven die mogelijk zijn werkten als een eyeopener, waarbij een keuze voor een positieve benadering bij mogelijke programma’s werd benadrukt. Bijvoorbeeld: ga je op scholen een week aandacht geven aan het tegengaan van pesten, of een week ‘voor elkaar’?

Een suggestie is dat intergenerationeel denken en handelen al meer aanwezig is in familiebedrijven. Daarvan kunnen we leren. Historisch besef is er ook op landgoederen, waarvoor oude wetgeving geldt, daar liggen de lessen voor het oprapen.

Het idee voor een Lab/Atelier Toekomstige Generaties, inclusief een Ombudspersoon, werd breed gedeeld door de deelnemers. Er was veel animo om mee te denken en dragen. De Ombudspersoon is daarmee een bouwsteen in het lab. In de oprichtings- of verkenningsfase om tot dit initiatief te komen werd aanbevolen om sessies zoals op 25 september te blijven houden. Zo gaat het breder leven in de samenleving, en kunnen meerdere kringen inbreng leveren. Alle geluiden in de samenleving horen blijft de motor. Als advies werd nog meegegeven om te blijven richten op het positieve doel en niet te vechten tegen het momenteel bestaande onrecht.

Direct na de deelsessie, met 450 deelnemers aan de SDG Impact Summit bijeen in de grote zaal van het KIT, kwamen de politieke jongerenorganisaties (PJO’s) aan het woord. Zij stelden de Ombudspersoon Toekomstige Generaties voor aan de aanwezige Tweede Kamerleden. Zij motiveerden dit voorstel als implementatie van punt 3 uit het Aarde Manifest, opgesteld en ondertekend in februari 2017 door alle PJO’s in samenspraak met Jan Terlouw. Hierop vroeg de moderator van de SDG Impact Summit aan alle aanwezigen: “Wie vindt de Ombudspersoon Toekomstige Generaties geen goed idee?” Een langere stilte in deze grote zaal hadden we nog niet meegemaakt. In de aandachtige stilte lag de brede steun besloten voor de functie van de Ombudspersoon Toekomstige Generaties.

Blog Naema Tahir: Rekening houden met migranten in de kleedruimte is verstandig

in Blog, Nieuws

Deze blog is op 12 oktober 2017 geplaatst op Trouw.

Tijdens mijn basisschooltijd had je in het zwembad, behalve de individuele hokjes die we als kinderen niet mochten gebruiken, twee soorten collectieve kleedhokken. Een voor de meisjes en een voor de jongens.

Op dit moment, drie decennia later, kom ik weer veel in het zwembad, omdat mijn dochter zwemles heeft. Tot mijn verbazing blijken er nu meer collectieve kleedhokken te zijn. In het zwembad van mijn dochter telde ik er maar liefst vier: een kleedhok voor meisjes met moeders, een voor meisjes met moeders of vaders, een voor jongens met moeders en ten slotte een voor jongens met moeders of vaders.

In deze indeling zie ik een constante: de traditionele scheiding tussen meisjes en jongens, die vroeger bestond en nu dus nog steeds in ere wordt gehouden.

Er is echter ook iets toegevoegd aan wat ik vroeger kende, namelijk separate kleedhokken voor begeleidende moeders. Waarom is dat het geval? De reden is helder: er zijn veel moeders, doorgaans gelovige immigrantenvrouwen, die geen kleedhok willen of mogen delen met vaders. Zelfs al gaan niet zij, maar hun kinderen uit de kleren.

Ik kan me best voorstellen waarom het zwembad dit systeem heeft ingevoerd. Voor mensen die uit een cultuur komen die veel meer dan in Nederland een scheiding kent tussen mannen en vrouwen en reserve en afstand tussen de geslachten, zijn zulke gescheiden ruimtes prettig, en meer fundamenteel goede, zuivere ruimtes. Waarschijnlijk is het bestaan van zulke gescheiden kleedhokken de voorwaarde waaronder het voor hen mogelijk is om hun dochters of zonen te laten deelnemen aan de zwemlessen. Zouden ze niet bestaan, dan zouden ze hun kinderen thuis houden en dan zouden die hun zwemdiploma niet halen.

Deze ‘redelijke accommodatie’ wordt gedaan om het makkelijker te maken voor immigranten om ‘mee te doen’ en te integreren in de maatschappij. Dat is wel paradoxaal: je integreert uiteindelijk beter als je je niet volledig hoeft aan te passen!

En dat is ook zo: ik weet zeker dat als deze gescheiden ruimtes hadden bestaan toen ik op de basisschool zat, mijn ouders mij hadden laten doorzwemmen totdat ik een zwemdiploma had behaald en me niet hadden gedwongen om met zwemles te stoppen. Als gevolg waarvan ik nu nog steeds niet kan zwemmen.

De vraag die rijst is: hoe ver ga je met redelijke accommodatie? In de nieuwe VPRO/Canvas documentairereeks ‘Allah in Europa’, waarin Jan Leyers op zoek gaat naar moslims in Europa, zie je dat Frankrijk en Groot-Brittannië een verschillend antwoord op die vraag geven.

Frankrijk moet niets hebben van redelijke accommodatie. Het land wil dat mensen één worden, allemaal Frans citoyen, die de liberté en egalité omarmen. Daarom wordt in Frankrijk een vrouw die met legging, shirt en hoofddoek op het strand ligt te zonnen door de politie gesommeerd een bikini aan te doen. Groot-Brittannië daarentegen gaat, van alle Europese landen, het verst met redelijke accommodatie. Je mag je kleden zoals je wilt en vrouwen wordt toegestaan gezichtssluiers te dragen.

Wat is de beste koers? Het voorbeeld van de kleedhokken maakt duidelijk dat redelijke accommodatie veel verstandiger is. Je krijgt de meeste mensen die meedoen.

Vacature Stagiair Communicatie en Evenement

in Nieuws

Start stage: februari
36 uur per week

Over Worldconnectors

Worldconnectors vormt een onafhankelijk intersectoraal netwerk van opinieleiders uit alle geledingen van de maatschappij: politiek, media, overheid, wetenschap, religie, het bedrijfsleven en het maatschappelijke middenveld. Worldconnectors faciliteert innovatieve initiatieven en ontwikkelt sectoroverkoepelende strategieën voor en visies op internationale duurzaamheidsvraagstukken.

Over de werkzaamheden

Als stagiair zal je bezig zijn met de externe communicatie van de Vereniging Worldconnectors. De communicatiewerkzaamheden bestaan onder meer uit het schrijven van artikelen voor de Worldconnectors website en het verspreiden van nieuws via social media. Daarnaast voer je de eindregie over artikelen en blogs van Worldconnectors en spoor je leden aan om content te leveren. Je krijgt de vrijheid de communicatiestrategie naar eigen inzicht mede te vormen.

Tevens ondersteun je de Worldconnectors Coördinator bij het organiseren van evenementen. Je draagt bij aan de inhoudelijke en logistieke voorbereiding en organisatie van bijeenkomsten en denkt mee over nieuwe thema’s en werkvormen waar leden binnen of buiten het netwerk mee aan de slag kunnen.

Wat wij vragen

Je bent afgestudeerd of bent ten minste in je derde jaar van een relevante studie op hbo- of wo-niveau (bijv. Communicatie, Internationale Betrekkingen of International Development Studies)
Je hebt interesse in de duurzame ontwikkelingsthema’s van Worldconnectors
Je hebt aantoonbare affiniteit met communicatie en media
Je kunt beknopte en heldere stukken schrijven in het Engels en Nederlands
Je bent een organisatietalent
Je bent een zeer zelfstandige werker en vindt het leuk om proactief zaken op te pakken

Wat wij bieden

Worldconnectors biedt je een uitdagende stage waarin je kennis opdoet over internationale duurzaamheidvraagstukken en je de kans krijgt om praktijkervaring op te doen binnen een dynamische non-profit vereniging. Daarbij bestaat er veel ruimte voor eigen initiatief. De stagiair ontvangt een vergoeding van €150 per maand. De duur van de stage is flexibel en afhankelijk van de beschikbaarheid van de stagiair.

Ben jij geïnteresseerd om de Vereniging Worldconnectors te komen versterken? Stuur dan uiterlijk 27 november 2017 een motivatiebrief en cv naar [email protected].

Interview Joël Voordewind: “SDGs vormen de spil van armoedebestrijding”

in Blog, Nieuws

Op de SDG Impact Summit van 25 september waren verschillende Kamerleden aanwezig die SDGs hebben geadopteerd en in debat zijn gegaan met verschillende sprekers over deze SDGs. Een van deze Kamerleden is Joël Voordewind van de ChristenUnie. Hij adopteerde SDG 1: Armoede de wereld uit, en SDG 8: Economische groei. Stagiair Eveline Winkel en coördinator Sander van ´t Foort spraken hem hierover.

U heeft tijdens de SDG Impact Summit een minuut gehad om uit te leggen waarom u deze SDGs heeft geadopteerd. Kunt u nog iets uitgebreider vertellen waarom u juist voor SDG 1 hebt gekozen?

“SDG 1 is voor mij erg belangrijk, omdat er wereldwijd nog steeds teveel mensen onder de armoedegrens leven. In mijn werk zet ik me vaak in voor de situatie van vluchtelingen, met name kinderen van vluchtelingen en opvang in de regio. Dit heeft te maken met subdoel 1.5: opvang van de armen in kwetsbare situaties. Ik zal me blijven inzetten om de noodhulp te versterken in Nederland. We hebben als coalitie in het regeerakkoord geschreven dat we het succesvolle Nederlandse noodhulpcluster Dutch Relief Alliance willen voortzetten. Dit was een wens van de CU. Ngo’s komen bij kwetsbare vluchtelingen in afgelegen plekken waar de VN organisaties niet bij komen. Daarom redt het een meerwaarde naast de VN ook de Nederlandse Ngo’s in te zetten bij noodhulp. Als ik in Libanon, Turkije, Jordanië of Irak kom, merk ik dat de vluchtelingen vaak erg verspreid zijn, en juist kleine Ngo’s zijn vaak in staat om een veel groter deel van deze mensen te bereiken. Ik ga me de komende tijd inzetten om deze mensen, die moeilijk te bereiken zijn, te voorzien van de basisbehoeften die ze nodig hebben.”

“Subdoel 1.3 gaat ook over armoedebestrijding, via het opzetten van sociale zekerheid systemen. Daar hebben we in het verleden als ChristenUnie ook aandacht voor gevraagd via het Social Protection Programme in verschillende Afrikaanse landen. Dit loopt via UNICEF, dat zorgt voor een soort sociaal vangnet, met name voor de meest kwetsbaren. Dit zijn in Zuidelijk Afrika vaak kinderen die geen ouders meer hebben door Aids. Het Social Protection netwerk moet er uiteindelijk toe leiden dat landen zelf het sociale vangnet in stand kunnen houden. Dit is ook redelijk goed gelukt in bijvoorbeeld Mozambique. Hier worden ook de meest kwetsbaren in de wereld bereikt, de aidswezen.”

En waarom is SDG 8 belangrijk voor u?

“SDG 8 gaat over duurzame en inclusieve economische groei. Er zitten nog 68 miljoen kinderen wereldwijd in de kinderarbeid, waaronder een groot deel in zeer gevaarlijke omstandigheden, met name in Azië maar ook in Sub-Sahara Afrika. Ik heb me de afgelopen jaren als Kamerlid steeds proberen in te zetten om iets aan die kinderarbeid te doen, om kinderen van kinderarbeid naar school te leiden. Er is nu jaarlijks 10 miljoen vrijgemaakt in de begroting voor de bestrijding van kinderarbeid, bijvoorbeeld voor het creëren van kinderarbeidsvrije zones. Dat is een structureel bedrag dat jaarlijks gereserveerd wordt voor het leiden van kinderarbeid naar school.”

“Daarnaast hebben wij als ChristenUnie ons ook ingezet voor eerlijke handel, met name ook over het naleven van de ILO arbeidsvoorwaarden. Daar valt kinderarbeid onder, maar ook dwangarbeid. De ChristenUnie wil dat hier een wettelijke ondergrens voor komt, zodat bedrijven weten waar ze aan toe zijn en we dit ook als consument inzichtelijk hebben. Zodat we met een gewetensvolle overtuiging ook onze producten in het Westen kunnen kopen. Als de IMVO convenanten onvoldoende tot resultaat leiden binnen twee jaar dan moet er een wettelijke ondergrens komen, zo staat er nu ook in het regeerakkoord op verzoek van de CU.”

Wat moet er in Nederland nog gedaan worden om deze SDGs te realiseren?

“Ten eerste moet onderkend worden dat de SDGs de spil vormen voor armoedebestrijding. Wij zouden graag willen als ChristenUnie dat hier meer geld voor beschikbaar komt. Ten tweede pleiten wij er ook voor dat er budget komt voor noodhulp voor mensen in kwetsbare situaties. Dit budget zou weer moeten worden uitgebreid, zodat bijvoorbeeld voor vluchtelingen opvang in de regio kan worden verbeterd. In de opvanglanden kunnen vluchtelingen het vaak niet veroorloven om hun kinderen naar school te laten gaan, omdat ze moeten werken aan een inkomen voor het huishouden. Als wij serieus vinden dat opvang in de regio humaan moet gebeuren, en ook voor de lange termijn, dan moeten we ook bereid zijn om te investeren in de regio. Gelukkig wordt hier nu in het regeerakkoord extra geld voor uitgetrokken vooral om vluchtelingenkinderen naar school te laten gaan.”

Wat gaat u er zelf aan doen?

“Er is meer geld nodig en daarnaast een sterkere focus op de zwaksten in de wereld, met name vrouwen en kinderen. Ik vind het erg belangrijk om kinderarbeid tegen te gaan. Als kinderen blijven vastzitten in kinderarbeid dan hebben ze niet de kans om naar school te gaan en zichzelf te ontwikkelen. Dan blijven ze zitten in een armoedespiraal. We moeten elk kind recht geven op onderwijs en dus hun eigen ontwikkeling. God heeft ons allemaal unieke talenten gegeven. We zouden iedereen in staat moeten stellen om die talenten te ontwikkelen.”

Er wordt ook vaak gezegd, dat deze kinderen voor inkomen en een hogere levensstandaard voor de familie zorgen. Als dit inkomen vervalt, komen deze mensen mogelijk in nog ergere armoede terecht. Wat is uw mening hierover?

“Dat brengt mij op een ander speerpunt van ons, namelijk leefbaar loon. Wij vinden dat mensen in ontwikkelingslanden een loon moeten krijgen waar ze van kunnen leven. Dat maakt het ook mogelijk dat je je kinderen niet aan het werk hoeft te zetten om inkomen te krijgen. Dan kun je kinderen daadwerkelijk naar school sturen. We hebben in India hele provincies gezien die kinderarbeid vrij zijn gemaakt, met name door samenwerking met vakbonden uit de regio. Toen hebben de vakbonden bedongen dat de ouders die banen innamen en dus ook een leefbaar loon zouden krijgen. Dat is in hele gebieden in India gelukt, waardoor er meer inkomen kwam in het gezin en waardoor die kinderen uiteindelijk toch naar school konden. Het is dus mogelijk! Het gaat erom dat wij elke generatie de kans geven om zich te ontwikkelen en uit die armoede te komen.”

Hoe denkt u dat een organisatie als de Worldconnectors hier aan bij kan dragen?

“Blijf politici aanspreken op de verantwoordelijkheid die we hebben, niet alleen naar ons eigen land maar ook voor de zorg in de rest van de wereld. Binnenland is buitenland geworden. Vroeger had men nog weleens het idee dat we ons af konden sluiten voor het buitenland, maar lijdzaam toekijken is geen optie meer. We zijn mede verantwoordelijk voor elkaar. Zoals U2 het ook bezingt in ‘One World’.”

Worldconnectors lunch en SDG Impact Summit een groot succes

in Nieuws

Op maandag 25 september vond de SDG Impact Summit plaats in het KIT. Meer dan 450 vertegenwoordigers van bedrijven, ngo’s, kennisinstellingen, banken en de overheid kwamen samen om te praten over de stand van de SDGs en de mogelijkheden voor de toekomst. Ook waren er 4 Kamerleden aanwezig, die een SDG adopteerden en aan wie een oproep werd gedaan voor een duurzaam regeerakkoord.

Voorafgaand aan de SDG Impact Summit was er een lunch voor de Worldconnectors. Tijdens de lunch waren 35 Worldconnectors aanwezig om de toekomst van de vereniging te bespreken. Deze lunch was georganiseerd door Worldconnectors Rindert de Groot en Bart Romijn. In verschillende groepen werden mogelijke scenario’s besproken.

Foto: Rindert de Groot

Na deze lunch begon het eerste deel van de SDG Impact Summit. Dagvoorzitter Annemarie Rakhorst heette iedereen welkom en opende de summit. Burgemeester Wobine Buijs van de gemeente Oss was te gast en ging in gesprek met Annemarie Rakhorst over hoe zij zich binnen de gemeente Oss inzet voor de SDGs, en over wat gemeenten kunnen doen om bij te dragen aan deze doelen. Ook werd er een samenwerkingsovereenkomst getekend tussen BNG Bank en VNG.

Foto: Branko de Lang

Na de plenaire opening splitsten de gasten zich op in 13 groepen, die deelnamen aan verschillende break-out sessies verspreid door het KIT. Deze sessies hadden gevarieerde thema’s. Verschillende sessies werden door Worldconnectors georganiseerd. De werkgroep toekomstige generaties organiseerde de sessie “Op naar een ombudspersoon voor toekomstige generaties”. Zij bespraken een nieuw plan voor een Lab voor Toekomstige Generaties in Nederland. Verder waren meerdere Worldconnectors betrokken bij de sessie “SDG Food Initiative”, en was Worldconnector Laure Heilbron een van de organisatoren van de sessie “Social Impact Partnership: einde aan armoede in Nederland”.

Foto: Branko de Lang

Tijdens het tweede deel van de summit werd als eerste het initiatief “Adopteer een SDG” gelanceerd. Met dit initiatief adopteren verschillende Tweede Kamerleden voor een periode van zes maanden één of meerdere SDGs. Met deze adoptie verbinden ze ‘hun’ SDG zichtbaar met hun politieke werk. Er waren vier Kamerleden aanwezig, die allen ook een of meerdere SDGs hebben geadopteerd, waar zij zich het komend half jaar voor gaan inzetten: Joël Voordewind van de ChristenUnie, Achraf Bouali van D66 , Suzanne Kröger van GroenLinks, en Agnes Mulder van CDA. Hierna begon het debat, geleid door Frederieke Hegger. Verschillende aanwezigen deden een oproep aan de Kamerleden. De verschillende oproepers waren: Ilse Smit van P!NK en Tomas Friedhof van VVD Young Professionals; Gert-Jan Sikking van PGGM; Bart Romijn van Partos; en Jan-Peter Balkenende van Dutch Sustainable Growth Coalition en Hans de Jong van Philips.

Foto: Branko de Lang

Aan het eind van de dag was er aandacht voor de toekomstige generaties. Jan Terlouw ging in gesprek met twee kinderen, Jara en Amar, allebei een SDG ambassadeur. Deze kinderen vertelden hoe belangrijk zij de SDGs vonden, en dat we goed voor de aarde moeten zorgen.

Foto: Branko de Lang

Na dit gesprek werd door deze kinderen, samen met Jan Terlouw en Mark Schneiders van het KIT, het SDG House officieel geopend. De dag werd beëindigd met een foto van alle aanwezigen die een SDG hadden geadopteerd of intensief betrokken waren bij het congres, buiten het KIT waar stoeptegels gelegd waren met de SDGs er op. Al met al kunnen we terugkijken op een geslaagde dag!

Foto: Susan Huider/KopiSuSu Fotografie

Wat kunt u doen?

Duurzaamheid is de toekomst

Worldconnectors, affiliate Earth Charter

Links

Schrijf je in voor de nieuwsbrief