Tag Archief van: Earth Charter Deepdive

Earth Charter Deep Dive 14 februari

Dinsdagavond 14 februari was de laatste, in de reeks van drie, Earth Charter Deep Dive sessie. Online door middel van gesprekken en presentaties werd steeds dieper ingegaan op het Earth Charter (EC), georganiseerd naar aanleiding van de fusie van Worldconnectors en Earth Charter Nederland. Op deze Valentijn avond stond de praktische implementatie van de EC waarden centraal en gingen Veronique Swinkels en Alide Roerink in gesprek met Michel Scholte (True Price/Impact Institute), Wim Oolbekkink (Landgoed Zonheuvel) en Monique van Dam (One World Citizens).

 

Kon je er de 14e niet bij zijn? Zie hieronder de opname van de Deep Dive of lees verder voor het verslag.

Na een kort welkomstwoord van Veronique en Alide, worden de gasten uitgenodigd om zichzelf te presenteren en een stuk voor te lezen uit het EC dat hun inspireert. Net zoals bij de vorige sessies, wordt gevraagd om in de chat woorden te delen die er voor de deelnemers uitspringen. Veronique begint en legt uit dat ze gekozen heeft voor de eerste pijler van het EC (“Respect en zorg voor alle levensvormen”), specifiek het vierde principe: “Stel de rijke schatten en de schoonheid van de Aarde veilig voor de huidige en toekomstige generaties.” Dit benadrukt voor haar de onderliggende waarden van het gehele EC, en dient als inspiratie voor het Lab Toekomstige Generatie (LabTG).

Hierna neemt Michel Scholte het woord en legt uit dat hij hier is vanwege zijn betrokkenheid bij True Price/Impact Institute. Niet verrassend, haakt zijn missie het meeste aan op principe 7D van het EC: “Verwerk de totale milieukosten en sociale kosten van goederen en diensten in de verkoopprijs en stel consumenten in de gelegenheid producten te herkennen die voldoen aan de hoogste sociale- en milieunormen.” Dit is wat True Price doet: het zoeken naar de echte kosten. En het is belangrijk om dit gecodificeerd te hebben in een breed geaccepteerd document.

Als derde is de beurt aan Monique van Dam (One World Citizens). Zij geeft aan geraakt te zijn door de rode draad van het document en dan met name wat verwoord is in principe 2: “Draag zorg voor alle levensvormen, met begrip, compassie en liefde.” Ze legt uit dat ze al jaren bezig is met werk rondom de SDGs, maar nog niet zo lang betrokken is bij het EC. Toen ze het EC las, vond ze dit document zo alomvattend dat ze gelijk herkenning voelde. Met name het idee van het centraal stellen van de levensgemeenschap noemt ze als belangrijk.

Tot slot, vertelt Wim Oolbekkink dat hij geraakt is door het preambule van EC. De universele verantwoordelijkheid, van lokaal tot globaal, spreekt hem aan en is ook iets wat hij steeds probeert te doen in zijn werk. Het combineren van het conceptuele van het EC en de SDGs en het lokaal implementeren: Think global, act local dus.

True Price/Impact Institute

Na de warming-up en introducties, is als eerste de beurt aan Michel om te vertellen over hoe hij het EC verwerkt in zijn werk bij True Price/Impact Institute. Alide leidt in met de vraag hoe de relatie precies zit tussen True Price en het EC. Michel legt uit dat het EC de fundering is voor de manier waarop er naar de wereld wordt gekeken bij True Price en het EC functioneert dus als het ethische kompas van de organisatie. Ook de rechten van de mens staan centraal bij True Price, maar Michel merkt dat dat verdrag te kort komt, bijvoorbeeld rondom het eigendomsrecht. In die zin is dan het EC een goede aanvulling op de rechten van de mens, en is een volgende stap hierin die beter past bij hedendaagse dilemma’s en vragen.

Vervolgens vraagt Alide hoe ze noties, zoals spiritualiteit, uit het EC omzetten naar meetbare waarden. Dat is ten slotte iets wat moet gebeuren als je de true price wilt berekenen. Michel antwoordt dat als je een bepaalde score wilt toetsen op een schaal, die schaal altijd normatief is. Ook als je daar onbewust van bent, is de schaal nog steeds gebaseerd op bepaalde normen. Wat het EC voor ons doet, is dat het de waarden waarop wij onze schaal bepalen expliciet formuleert. Als je dit weet, kun je vervolgens ook bepalen wanneer iemand afwijkt van de norm en ze daarvoor verantwoordelijk houden. Dat is wat wij met het EC en de rechten van de mens doen, we toetsen aan die normen.

Landgoed Zonheuvel

Veronique stelt Wim dezelfde 1e vraag: Op wat voor manier kom je het EC tegen in je werk en hoe vertaalt zich dat naar Zonheuvel? Wim vertelt dat hij het EC nooit actief opgezocht heeft, maar dat het op een dag verscheen op Zonheuvel. Toen hij eenmaal wist van het bestaan ervan, is hij er steeds verder betrokken bij geraakt. Hij vindt met name het besef belangrijk dat je wel een actieagenda kunt hebben, maar als die actielijst niet verankerd is in een waarden agenda, is het slechts een checklist die afgevinkt moet worden, ofwel terug naar de orde van de dag. Dat het meer moet zijn dan alleen een actie spreekt hem dus erg aan, en altijd als hij nu iets organiseert, is dat dan ook gekoppeld aan het waarde systeem van EC.

Veronique onderbreekt om te vragen hoe iemand die mee doet aan een activiteit dan zou weten dat die inspiratie van EC erin zit. Wim geeft aan dat een belangrijk deel is het simpelweg vertellen over- of letterlijk vermelden dat- een activiteit geïnspireerd is door het EC. Dit trekt mensen aan en maakt ze nieuwsgierig. Een voorbeeld is het initiatief van Peter Akkermans, dat een stuk bos op het landgoed heeft gekregen om het idee van rechten van de natuur te onderzoeken. Het is heel fijn om in zo’n omgeving na te denken over rechten voor de natuur en tegelijkertijd ook die natuur te ervaren. Een ander voorbeeld is Winter en Zomer Vertelpodium, waarin altijd Earth Stories meegenomen worden. Ook de Toekomststoel is interessant, zeker bij het bedrijfsleven.

One World Citizens

Alide het woord weer over en vraagt aan Monique of ze wat wil vertellen over haar NGO ‘One World Citizens’ en de relatie tot EC. Monique begint met het vertellen over de start van One World Citizens, hoe dit eerst online werd georganiseerd om jongeren vanuit de hele wereld hun ideeën te laten uitwerken. Wat volgt is een hoopvol verhaal dat laat zien dat care for the community of life de wereld nog niet uit is.

Een voorbeeld is het verhaal van Augustine Lenamoe uit Kenia, waar het door droogte al drie jaar niet geregend had. Dit zorgde voor veel ellende, maar toch, onder het motto no one left behind, wilde hij een school opstarten. Hij slaagde erin om 200 kinderen naar school te krijgen en te voorzien van een maaltijd per dag. Het volgende deel van zijn plan is om bomen te planten bij de school, maar daarvoor heb je natuurlijk wel water nodig. Augustine krijgt dit op een relatief simpele manier voor elkaar: Met hulp van de gemeenschap heeft hij een groot gat kunnen graven, waar nu (door donaties van One World Citizens) water ingestort wordt dat vanuit Nairobi via vrachtwagens vervoerd is. Heel de gemeenschap heeft dorst, maar toch wordt het water met rust gelaten en is er respect voor het feit dat dat water voor de bomen is. Dit is de essentie van de community of life en no one left behind.

Dit is natuurlijk niet het enige voorbeeld, maar het laat wel goed zien wat One World Citizens doet. De jongere generatie heeft veel ideeën en visies voor de volgende stap wat betreft implementatie van het EC en SDGs, maar het is wel belangrijk dat we in ze geloven en ze steunen. Om dit te doen brengen we jongeren samen op bijvoorbeeld een Summercamp, zodat ze daar aan hun visies en ideeën kunnen werken en in contact kunnen komen met besluitvormers.

Lab Toekomstige Generatie

Als laatste spreker is Alide zelf aan de beurt namens LabTG. Veronique vraagt aan haar om te vertellen over hoe het Lab voort is gekomen uit het Netwerk van EC en Worldconnectors. Alide antwoordt dat het Lab is ontstaan in 2012, na de teleurstellende uitkomst van Rio+20. Hier werd besloten om geen High Commissioner for Future Generations aan te stellen. Na aanleiding hiervan werd er vanuit het netwerk van EC en Worldconnectors gedacht, waarom niet beginnen met een soortgelijke positie op te zetten voor Nederland. Uiteindelijk is dit het LabTG geworden, wat nu zelfstandig functioneert d.m.v. subsidies.

Toch is de relatie met het EC nog altijd sterk. Intergenerationele solidariteit is dan ook de kern, en alles draait binnen LabTG om intergenerationele rechtvaardigheid. Het EC wordt expliciet genoemd in de missie en visie. Maar ook als er kwesties worden aangedragen, is het EC een afwegingskader dat wordt meegenomen als leidraad in het opstellen van een uitspraak. Dus, als de ombudspersoon een uitspraak maakt, wordt dit gebaseerd op de rechten van de mens, maar ook op het EC. Juist het EC is hierin belangrijk omdat het geen VN-document, maar een people’s document is. Dit betekent dat ook op plekken waar een zwakke overheid is, mensen met het EC oplossingen kunnen bereiken.

Daarnaast is het belangrijk om te benadrukken dat het LabTG bij EC en Worldconnectors wil blijven. Alle leden zijn van waarde om het werk te versterken en we organiseren ook regelmatig bijeenkomsten samen. Ook met het oog op samenwerking met andere initiatieven in het buitenland is het EC onmisbaar.

Break-out rooms

Na de vier presentaties gehoord te hebben, is het tijd voor de deelnemers van de deep dive om actief mee te praten. Om dit te doen, worden de deelnemers in break-out rooms geplaatst, waarbij ze de vraag wordt meegegeven om te bedenken hoe de inspiratie van het EC praktisch kan worden gebruikt.

15 minuten later komt iedereen weer terug en vragen Alide en Veronique wat er besproken is. Wat vooral naar voren komt uit de discussie, is dat het EC gebruikt kan worden als een basis voor samenwerking en verbinding: het EC als common ground. Ook wordt opgemerkt dat het een document is waar velen zich in herkennen. Zelfs voordat ze het EC ooit gelezen hadden, waren veel deelnemers al bezig met de waarden en missie van het document. Toch is het goed om dit expliciet te formuleren en codificeren, zodat je beter bewust kunt zijn van waarom je dingen doet. Het voorkomen van de checklist mentaliteit dus.

Afsluiting

Alide benadrukt nog een keer dat er vanuit het ECI en EC Nederland veel materialen zijn ontwikkeld die allemaal te vinden zijn op de website (1, 2). Denk bijvoorbeeld aan de app Mapting die op de vorige deep dive besproken is of het EC bordspel dat ontwikkeld is om op een laagdrempelige manier het EC te ontdekken. Maar ook de masterclasses die aangeboden worden. Dit zijn allemaal instrumenten die het EC praktisch kunnen maken. Hierna worden de sprekers en deelnemers bedankt voor een mooie avond en wordt de zoom sessie afgesloten.

Tot slot

Alle verslagen en videomateriaal van de drie deep dives zijn te vinden op de website van Worldconnectors. Op 17 januari hebben Alide Roerink en Paul Lubbers de ontstaansgeschiedenis van het EC document en de organisatie Earth Charter International (ECI) besproken. Twee weken later waren Alicia Jiménez, Tonia Moya en Mirian Vilela te gast om te vertellen over hun werk bij het ECI en partner organisaties en wat zij doen om het EC te ondersteunen. In de laatste sessie gaat het over wat het EC voor jou kan doen en hoe het document tot leven kan worden gebracht.

Earth Charter Deep Dive 31 januari

Tuesday 31 January 2023 was another Earth Charter deep dive, which is the second one of a threepart series meant to introduce Worldconnectors to the Earth Charter (EC) document. The first session discussed the political context of the creation of the document as well as the value created by the EC. We talked about the ability the EC holds to inspire people to action and the power of the organisation behind the document that sustains the EC movement. This session focussed on how members and supporters of EC can incorporate the values of the document into their everyday lives and professional projects. This is also relevant for Worlconnectors as an affiliate organisation of EC. 

Couldn’t be there the 31st? See the recording of the session below, or read on for the report.

Introduction and welcome 

Around 18:30, when most participants have logged into the Zoom call, Veronique Swinkels and Alide Roerink open the session by welcoming everyone and introducing the speakers for the evening: Alicia Jiménez, who works at the Earth Charter International (ECI) secretariat as director of programmes and Tonia Moya who is the executive director of Green Cross Sweden and a board member of Green Cross International. Mirian Vilela, executive director of ECI, will also be joining the session later to talk a bit about her work. 

After introductions are made, Veronique asks Alicia to share a paragraph of the EC that motivates and inspires her. Alicia takes the floor and explains that principle two, “Care for the community of life with understanding, compassion, and love”, is a sentence that moved her. The centrality of love especially, has stayed with her ever since the first time she read it and it made her see environmental protection in a completely different light, namely that you can also love that which you are trying to protect, and you do not have to only approach it from a logical, scientific angle.  

What ECI offers  

Following this, Alicia is asked to kick off the presentation and talk about the work she does for ECI and how that overlaps with the work of affiliates. She starts by explaining that ECI is an organisation that is a small core of the bigger Earth Charter movement. It is a coordinating body that operates highly decentralised and does not give anyone guidelines or instructions, but instead provides motivation and tools that can connect people. The ECI itself exists out of two suborganisations. The first one is the secretariat, which works like an NGO and works on communication and information provision between all the different actors and partners working with the EC. They gather stories of people and projects all over the world and provide a central information hub where these stories are gathered. In that way, they hope to inspire new action and keep the EC values alive.  

The second part of ECI is the Earth Charter Centre for Education and Development. To illustrate what this Centre does, Alicia starts sharing her screen with the participants to show the website of ECI. As she opens the website, we see a slogan popping up: “Turning conscience into action”. Alicia points out that this is ECI’s slogan since 2020 and that it embodies what ECI wants: not just to inspire, but to also undertake action. 

She then clicks through the website until a world map appears on the screen. On this page, you can find an overview of projects and organisations that are doing work related to the EC. It also includes some stories and events, as well as partner organisations, affiliates and educators. Having a central hub of information helps maintain and sustain the movement, as it is good to see that people are actively engaging with EC. However, Alicia goes on to explain that it is a lot of work to compile a map like this. So if anyone has any stories, about an organisation or person that is doing good work, that you want to share, then please reach out to us so we can put them on the website. That would be one way in which you personally can support ECI.  

Then, the Education Centre. The activities organised there are slightly different, but they still promote the vision of EC. The campus is located on the UN Mandated University for Peace in San José, Costa Rica and you are always welcome to join the (online) masterclasses. For example, there is one course for young people called Leadership, Sustainability & Ethics (LSE) Online Course, which is a 10week course that brings people together from all over the world (right now over 500 people are enrolled). Another resource that is available via the website is a podcast series, that you can listen to for free and can be very inspirational. Further, you can check out the resource materials that are all free to access, for example, print versions of the EC document or presentations that can be downloaded, to name two examples.  

A different interesting resource is the app Mapting, which works a little like Instagram. Here people can share pictures and videos with a focus on actions that implement SDGs and connect to EC. It is a great app to use, for example, within schools that are raising awareness about sustainability. While Alicia is explaining this, a question pops up in the chat: Regarding ECI’s target audiences (the people, governments at all levels, corporations, SMEs), how is the focus divided across those? For example the Mapting app. Who is it for? 

Alicia answers that this is mostly for young people (18+) and that Mapting connects well with something like the Young Leaders programme. The other focus of ECI is on educators on all levels, elementary, high school and university. Mapting also works for them, as it is a great way to engage students. In regards to business, there are courses that target them (e.g. Business and Development courses), but the strongest focus is on educators and young people, although ideally this would be expanded. Another area of emphasis is the dialogue with UN processes, it is something ECI always tries to do and we have always had good connections with UN agencies. For example, something we would like is to be endorsed by the UN General Assembly, despite not being successful yet. But, we have been accredited now, which means EC gets to be more involved with UN processes. This is also something where ECI could use support from affiliates.  

Here, Veronique takes over and asks Tonia, as an affiliate of ECI, to explain how her work connects to ECI and what her involvement is. Tonia answers by repeating her position, that she is the executive director of Green Cross Sweden and on the board of Green Cross International. And that, when she came into contact with the EC document, she immediately loved the emphasis on and inclusion of indigenous peoples. Furthermore, through her work at Green Cross, she has utilised EC in almost every event and forum she can think of, and it should be part of many more. For example, EC values should be part of national security programmes. It is such an inspiring document, attached to a worldwide movement and it is so interesting to hear which new initiatives Worldconnectors can bring to that network.  

Meanwhile, Mirian entered the Zoom call and is welcomed by Veronique. However, before Mirian takes over, Alicia has one more point to add. She wants to highlight the existence of the EC Social Network, where people involved with EC can sign up and create a profile. It functions like Facebook, a social network thus, but it is internal to the EC network and not open to public access. It is a great tool to reach out to other people that are working with EC. 

Mirian follows this up by stating that the key challenge of ECI is communication. It is figuring out how we communicate what people all over the world are doing. We do have the policy that at least on our website we communicate what people are doing with EC. It does not matter if it is an organisation or an individual, as long as they are doing something with EC we want to communicate that on our website. That is also what the EC Social is for. It is a way for people to communicate. And a space for someone to say, for example, that they wrote something about EC and can share it there.  

Coming back to the challenge of communication, one function of the secretariat is to help take inventory and categorise what is happening, and put all this information together. And, yet, people still do not have all the information, but we try to communicate via social media, through news flashes and a Google group. It is important to try to communicate from all ends of the network. In this regard, EC Social is just an extra effort to connect people working with EC with each other.  

While Mirian is explaining this, the link to register for EC Social is shared in the chat. Alide remarks that this is a very interesting site, she herself is already on it, and that it is a great tool to use when looking for people that are working in the same fields of interests and/or localities as you are.  

Breakout rooms 

Veronique takes over and suggests the participants go into breakout rooms for 10 minutes to discuss what they can do in their own sphere of influence to promote EC. When everyone has come back to the main session, Veronique asks if anyone would like to share what they discussed. The overall feeling is that everyone feels very connected to the EC document and implicitly feels there is a lot of overlap between the work they do and the EC. However, it is difficult to put into words how this connection can be made explicit. One participant does mention that in a project she works on, EC is utilised as a good basis for creating a common understanding. People can come from two very different backgrounds, and both find EC very valuable for their own reasons. Having this in common, they can then work together and find common ground. Alide also points out that we can incorporate EC in all Worldconnectors projects, we could help each other in figuring out how.  

Closing words 

Alide then moves on to closing words and says that one thought that entered her mind is that there are so many projects where EC is an inspiration and that it is really hard to know all that is happening. From that understanding, it is no surprise ECI’s secretariat is struggling to gather all information. However, it is also encouraging to see that the document is still relevant so many years later and that there are so many ways in which people work with EC.  

As for these Earth Charter deep dives, the last one is on 14 February, also from 18:30 until 20:00, and will have more or less the same structure: first the sharing of information (to hopefully inspire) followed by space for interaction through breakout rooms. Next time, we will have guest speakers as well: Michel Scholte of True Price and Impact Institute, Monique van Dam representing One World Citizens and Wim Oolbekkink, who will share how EC came alive in Doorn at Landgoed Zonheuvel. 

To close the session, Veronique emphasises that if you are not yet registered for the next deep dive, please feel free to do so via this link. She also thanks everyone, both participants and speakers, for coming tonight, and hopefully we will see each other on 14 February. 

 

Earth Charter Deep Dive 17 januari 2023

Dinsdag 17 januari was de allereerste Earth Charter Deep Dive. Deze Deep Dive is onderdeel van een driedelige serie die Worldconnectors kennis laat maken met het Earth Charter. 17 januari zijn we in gesprek gegaan over de ontstaansgeschiedenis van het document met Alide Roerink en heeft Paul Lubbers de organisatie achter Earth Charter International kort doorgenomen.

Kon je er de 17e niet bij zijn? Zie hieronder de opname van de Deep Dive. Lees je het liever rustig na? Klik hier voor een volledig verslag of lees door voor een korte samenvatting. 

Na een kort welkomstwoord van moderator Veronique Swinkels, lezen de twee sprekers van de avond, Alide Roerink en Paul Lubbers, een stuk uit het Earth Charter (EC) voor dat hun raakt. Het beeld dat naar voren komt is dat het EC, ondanks dat het al 22 jaar oud is, nog steeds heel actueel is. Daarnaast wordt duidelijk dat het EC een instrument is dat kan inspireren en richting geven aan actie.

Hierna vertelt Alide over de geschiedenis van het document, beginnend bij de oprichting van de VN toen klimaat nog helemaal niet op de agenda stond. Maar in de loop van de jaren kwam er steeds meer aandacht voor het thema. Totdat in de jaren 80 besloten werd om een handvest van de aarde op te stellen. Naar aanleiding hiervan werd in 1992 een Earth Summit georganiseerd waarin het EC in conceptvorm besproken werd: de conclusie was dat het veel breder en veel intensiever moest. Wat volgt is de oprichting van de EC Commissie en een consultatie van meer dan 10.000 mensen. Op basis hiervan wordt het EC geschreven, dat uiteindelijk vier pijlers krijgt: (1) Respect and care for the community of life, (2) Ecological integrity, (3) Social and economic justice, (4) Democracy, non violence and peace. Onder de pijlers vallen weer principes, met elk een aantal sub principes. 

Het EC in deze vorm wordt in 2000 officieel gelanceerd, waarna een periode van endorsement begint om zoveel mogelijk aandacht te genereren. Vijf jaar later is er een bijeenkomst om te evalueren hoe dit gegaan is. Na groot succes wordt nog steeds elk jaar een Earth Charter dag georganiseerd. Hieruit blijkt ook de kern en de kracht van het EC: het is een people’s document geheel bottom-up aangedreven, het is een verklaring van wederzijdse afhankelijkheid van mens en natuur en het is een positieve agenda van hoop dat actie kan inspireren. 

Vervolgens neemt Paul het stokje over en vertelt over het huidige Earth Charter International (ECI). Het huidige ECI bestaat uit een bestuur, council, secretariaat en onderwijscentrum. De komende jaren zullen de activiteiten vooral gericht zijn op jonge mensen. Onder andere zal het ECI Young Leaders uitgebreid worden en wordt er meer samengewerkt met universiteiten en scholen. Daarnaast is het belangrijk om te benadrukken dat het EC tweerichtingsverkeer is: het gaat er niet alleen om hoe we het EC kunnen promoten, maar ook zeker wat het EC voor jou kan doen. Denk aan bijvoorbeeld inspireren en leiding geven. 

Na de presentaties is er 15 minuten tijd om het EC te bespreken in kleinere groepen. De vraag is met name wat de deelnemers aanspreekt uit het EC. Uit de terugkoppeling blijkt een gevoel van herkenning in de waarden van het EC en ook de focus op hoop wordt positief ontvangen. Ter afsluiting geeft Alide nog de volgende woorden mee: ze vraagt de deelnemers het EC aandacht te geven in de eigen sfeer en na te denken over wat je persoonlijk bij kan dragen aan het leven en de wereld. Dat is ten slotte waar het EC om draait.